کم خونی کمبود هموگلوبین، رنگدانه قرمز خون است. هموگلوبین در گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) یافت می شود و وظیفه انتقال اکسیژن در خون را بر عهده دارد. بسته به کم خونی، یا میزان هموگلوبین گلبول های قرمز کاهش می یابد یا در کل تعداد گلبول های قرمز بسیار کمی در خون وجود دارد. در کم خونی، خون نمی تواند اکسیژن کافی را حمل کند. در نتیجه عملکرد کاهش می یابد.
دلایل کم خونی
کم خونی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. شایع ترین علل عبارتند از علائم کمبود مانند کمبود آهن، کمبود ویتامین B12 یا کمبود اسید فولیک و کمبود خواب. با این علائم کمبود، مواد مهم برای خون سازی از بین می رود. از دست دادن خون مزمن، به عنوان مثال ناشی از خونریزی روده یا متاستازهای استخوانی ناشی از بیماری تومور، نیز می تواند باعث کم خونی شود. با این حال، گاهی اوقات یک بیماری خونی، به عنوان مثال سرطان خون، پشت کم خونی نیز وجود دارد.
در کم خونی، ظرفیت حمل اکسیژن خون کاهش می یابد. این امر اکسیژن کافی بدن را به خطر می اندازد. خستگی، کاهش عملکرد، سردرد، تنگی نفس، سرگیجه یا افزایش ضربان قلب در هنگام فعالیت سبک می تواند از علائم کم خونی باشد. اگر خون در مدفوع یا ادرار مشاهده شد، همیشه باید از نظر پزشکی مشخص شود. کم خونی با اندازه گیری هموگلوبین خون تشخیص داده می شود. هنگامی که کم خونی وجود دارد، یافتن علت کم خونی بسیار مهم است. تحقیقات بیشتر در این مورد در حال انجام است. برای روشن شدن کمبود آهن یا ویتامین B12، میزان آهن یا محتوای ویتامین B12 خون تعیین می شود. گاهی اوقات ظاهر گلبول های قرمز زیر میکروسکوپ سرنخ هایی از علت کم خونی می دهد. اگر مشکوک به خونریزی باشد، ممکن است کولونوسکوپی یا گاستروسکوپی لازم باشد. گاهی اوقات، سینتی گرافی اسکلتی برای بررسی متاستازهای استخوانی انجام می شود. در مورد بیماری های خونی، سوراخ مغز استخوان اطلاعاتی در مورد هر گونه اختلال خون سازی ارائه می دهد.
درمان کم خونی
درمان کم خونی به علت آن بستگی دارد. انتقال خون معمولاً فقط در کم خونی شدید ضروری است. در صورت وجود کمبود آهن یا کمبود ویتامین B12، کمبود آن با آماده سازی مناسب برطرف می شود. در مورد خونریزی، مثلاً از زخم معده، علت خونریزی درمان می شود. اگر سرطان یا یک اختلال خونی مسئول کم خونی باشد، تمرکز بر درمان بیماری مورد نظر است.