چگونه قهوه خوب را تشخیص دهیم؟

اصطلاح قهوه از کلمه عربی «کاهوه» یا «قهوا» گرفته شده است که به معنای چیزی شبیه نشاط یا قدرت است. منشا کشت قهوه از نظر تاریخی مستند نیست. بیشتر بر اساس افسانه ها و افسانه ها است. با این حال، آنچه مسلم است این است که جنس گیاهی Coffea از مناطق گرمسیری آفریقا سرچشمه گرفته و تنها با کمک انسان به سایر قاره ها گسترش یافته است. ارتفاعات اتیوپی به عنوان منطقه منشا گونه Coffea Arabica در نظر گرفته می شود. روبوستا را می‌توان در حال رشد وحشی، عمدتاً در اوگاندا در نزدیکی دریاچه ویکتوریا، تقریباً مستقیماً در خط استوا و نه چندان در مناظر مشخص در ارتفاعات با تأثیرات گرم و مرطوب یافت.

وقتی یک قهوه خوب می نوشیم می گوییم «عطر عالی»، شاید «خوب و گرم!» و اگر کاملاً مورد پسند ما نباشد، آن را خیلی نازک، خیلی قوی، خیلی تلخ یا به اندازه کافی خامه ای نمی دانیم. اما چه چیز دیگری در نوشیدنی محبوب ما وجود دارد؟ آیا قهوه می تواند طعم دیگری غیر از قهوه داشته باشد؟ و چگونه می توان آن را توصیف کرد؟

مانند شراب های خوب یا انواع چای، قهوه از طریق سه خاصیت مختلف درک می شود که به طور همزمان درک می شوند، اما معمولاً نمی توان آنها را آگاهانه از هم جدا کرد: وقتی مزه می شود، طعم ها مستقیماً از طریق گیرنده های بینی و گلو جذب می شوند طعم واقعی از طریق زبان درک می شود و به انواع محسوس طعم شیرین، ترش، شور، تلخ و اومی تقسیم می شود. احساس دهان چیزی را توصیف می کند که در نهایت به عنوان ویسکوزیته در کل دهان و کام درک می شود. این اصطلاح به اندازه گیری ویسکوزیته نوشیدنی اشاره دارد. وقتی صحبت از قهوه می شود، مردم اغلب در مورد بدن، بدن یا حجم نوشیدنی صحبت می کنند. این 3 معیار تصور کلی را تشکیل می دهند. به منظور استانداردسازی ارزیابی قهوه، ICO (سازمان بین المللی قهوه) فهرستی از اصطلاحات تهیه کرده است که معیارهای ارزیابی را به سه گروه تقسیم می کند. نوع قهوه در تنظیم خواب هر فرد نقش اساسی دارد.

طعم

 طعم ها متنوع هستند و همیشه به راحتی قابل تشخیص نیستند. برای تسهیل این فرآیند، معمولاً از “چرخ طعم” برای کمک استفاده می شود. این نمایش بصری طعم‌های مختلف، سه دسته طعم اصلی را در سمت راست ترسیم می‌کند: آنزیمی، قهوه‌ای شکر، و تقطیر خشک. دسته “آنزیمی” به نوبه خود به “گل”، “میوه ای” و “گیاهی” تقسیم می شود و در درجه اول ویژگی هایی را توصیف می کند که هنوز می توان آنها را به گیاه قهوه ردیابی کرد. با شروع از این زیرمجموعه‌ها، به عنوان مثال «میوه‌ای»، به سطح بعدی می‌روید، که عبارت را به «طعم مرکبات» و «طعم توت» تقسیم می‌کند و این طبقه‌بندی را کمی قابل مقایسه و ملموس‌تر می‌کند. در نهایت، در مرحله آخر، مقایسه مستقیم طعم با سایر غذاها انجام می شود، به عنوان مثال سیب و لیمو را می توان در زیر «طعم مرکبات» و زردآلو و شاه توت را با «طعم توت» یافت. اما شما همچنین می توانید طعم های مختلف از سیر گرفته تا گردو و ذغال شده را پیدا کنید! حیوان مانند: حیوان مانند، به عنوان مثال خز خیس یا عرق خاکستر: به عنوان مثال خاکستر سرد، ویژگی برشته کردن سوخته، دودی: دودی، کمی سوخته، مانند چوب، اغلب با کباب تیره شیمیایی، دارویی: بیمارستان مانند، یا مانند داروخانه شکلاتی: شکلاتی، بوی کاکائو، شیرین کاراملی: به عنوان مثال شکر نرم و کاراملی مالت، نان تست مانند: به عنوان مثال بلغور جو دوسر سوخاری، نان تازه خاکی: خاکی، خاک مرطوب، نسبتاً منفی گل: به عنوان مثال قاصدک، یاس، اسیدیته دلپذیر میوه ای، سیتریک: مرکبات، اسیدیته دلپذیر علفی، سبز: میوه نارس، علف تازه، برگ آجیل: آجیلی، گردوی تازه فاسد، گندیده: چربی های فاسد، روغن ها، فاسد، منفی لاستیک مانند: به عنوان مثال چسب، لاستیک داغ، معمولی برای برخی از روبوستاها تند: دارچین، میخک، کاری، فلفل دلمه ای و غیره تنباکو: مانند توتون پیپ تازه شرابی: به عنوان مثال شراب میوه ای، اسیدهای ریز بالا چوبی: چوب تازه شکافته شده، ریز و مثبت

مزه

 ما فقط پنج طعم را روی زبان خود تشخیص می دهیم بقیه چیزها در بینی اتفاق می افتد. در سمت چپ “چرخ طعم” طبقه بندی طعم های مختلف با چهار طعم کلاسیک “تلخ”، “نمکی”، “شیرین” و “ترش” وجود دارد. در اینجا گم شده است زیرا عملاً در قهوه وجود ندارد. مشابه طعم ها، سه دسته دیگر به 12 زیرمجموعه دیگر تقسیم می شوند که امکان توصیف دقیق تری از طعم را فراهم می کند. توجه به این نکته ضروری است که طبقه بندی ها کاملاً از نظر ارزشی خنثی هستند و در مورد کیفیت قهوه به خودی خود چیزی نمی گویند. این به ویژه در مورد دسته “ترش” صدق می کند، که نشان دهنده سطح اسیدی بالای قهوه نیست، بلکه نت های اسیدی اندکی است که حتی بر شیرینی طبیعی قهوه تاکید دارند.

اسیدیته: اسیدهای خوب و مطبوع نوعی عربیکا هستند که نباید با اسیدیته ناخوشایند قهوه دم کرده نادرست یا بد بو داده اشتباه گرفت.

تلخی: مهم است، به دلیل تعدادی از مواد، می توان با تفت دادن و آماده سازی آن را افزایش داد

شیرینی: کاراملی شدن اجزای شکر، مثبت

شور: به ندرت، نسبتاً نامطلوب (ممکن است به دلیل تمیز کردن نادرست دستگاه ایجاد شود، به عنوان مثال اگر مواد تمیز کننده به اندازه کافی شسته نشده باشند)

ترش: مانند سرکه، ناخوشایند، مشترک با قهوه ضعیف

احساس دهان

مهمتر از همه، حس دهان باید دلپذیر باشد. تفاوت های زیادی وجود دارد، به خصوص در مورد طعم پس از آن. هنگام ارزیابی، بین روغنی بودن قهوه و نسبت مواد معلق موجود در قهوه تمایز قائل می شود. هر دو با گذاشتن مقداری قهوه در دهان و “مالیدن” آن بین کام و زبان بهتر قضاوت می شوند. مانند دو معیار قبلی، در اینجا نیز زیربخش‌هایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا کمی راحت‌تر احساس را در قالب کلمات بیان کنید: بدن خوب: احساس پر بودن، احساس خوشایند در دهان تقریباً بدون بدن: احساس خالی بودن، آبکی در دهان قابض بودن: احساس صداهای قابض دارویی یا چوبی که پس از بلع ایجاد می شود. اغلب با روبوستاس. منفی. برای مقایسه حس دهان قهوه های مختلف، مهم است که همیشه از یک روش آماده سازی استفاده کنید، زیرا این روش تاثیر زیادی بر نسبت مواد معلق دارد. پایه و اساس برای درک دقیق ترین حد ممکن، خمیدن صحیح قهوه است. برای اینکه این کار به خوبی کار کند، به مقدار کافی قهوه نیاز دارید که با یک مکش قوی به داخل دهان کشیده شود و در آنجا اتمیزه شود. بهترین راه برای انجام این کار با یک قاشق فنجانی است که مقدار مناسبی از قهوه را در خود جای می دهد و می توانید به راحتی قهوه را از آن بنوشید. هدف از حل کردن قهوه تمیزه کردن قهوه به یک غبار است که تا حد امکان ریز باشد تا بتواند از طریق گلو وارد حفره بینی شود و به گیرنده های عطر در آنجا برسد.