همه نوزادان متفاوت هستند برخی تمایل دارند ساکت باشند، برخی دیگر زیاد گریه می کنند. اما مهم نیست که فرزندان چه خلقی دارند: همه والدین زودتر در موقعیتی قرار می گیرند که در آن باید کودک گریان خود را آرام کنند. کاری که اغلب انجام آن آسان نیست. هر چه بیشتر طول بکشد تا کودک بخوابد، ناامیدی و استرس هم برای مادر و هم برای پدر بیشتر می شود و دوباره به خواب رفتن برای نوزاد دشوارتر می شود.
پوشیدن باعث کاهش ضربان قلب می شود
برای این مطالعه، تیم رفتار 21 نوزاد را با استفاده از دوربین های فیلمبرداری در حالی که مادرانشان تلاش می کردند با استفاده از روش های مختلف مانند حمل، نگه داشتن یا هل دادن آنها در کالسکه، آنها را آرام کنند، ثبت کردند. در همان زمان، یک دستگاه نوار قلب نوزاد، ضربان قلب نوزادان را در هنگام خواب، گریه و زمانی که آرام بیدار بودند، اندازه گیری کرد. رفتار و وضعیت نوزاد برای هر ضربان قلب ثبت شد، به طوری که دانشمندان توانستند ارتباط بین ضربان قلب و فعالیتهای کوچک را تا دومی برقرار کنند. تجزیه و تحلیل داده ها آنچه را که قبلاً شناخته شده بود تأیید کرد: نزدیکی به مادر تأثیر آرام بخشی بر کودک دارد و به شدت به حرکات او واکنش نشان می دهد. این مطالعه نشان میدهد که در آغوش گرفتن نوزادی که در حالت نشسته گریه میکند، آرامشبخش نیست. در عوض، ضربان قلب نوزاد افزایش می یابد. از طرف دیگر، پوشیدن آن برای به خواب رفتن مفید است. این باعث ایجاد یک سری پیچیده از فرآیندهای فیزیولوژیکی موازی می شود که تأثیر آرام بخشی بر روی نوزاد دارد. پس از پنج دقیقه حمل کردن، همه نوزادان مورد مطالعه گریه خود را متوقف کردند و ضربان قلبشان کاهش یافت. کورودا میگوید حدود نیمی از آنها خواب بودند. با این حال، این مشاهده فقط در مورد نوزادانی که گریه می کنند صدق می کند. روی نوزادانی که قبلاً آرام بودند تأثیری نداشت.
به سختی خوابیده دوباره بیدار شده است
نوزادان اغلب پس از خوابیدن بلافاصله پس از خوابیدن از خواب بیدار می شوند. این مشکل نیز به عنوان بخشی از مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد که از بین تمام موقعیتهای در نظر گرفته شده، افزایش ضربان قلب زمانی که مادر از نظر جسمی از نوزاد خوابیده خود دور میشود، بیشتر بود. یک سوم از نوزادان مورد مطالعه در عرض 20 ثانیه پس از خوابیدن دوباره بیدار شدند. نحوه و موقعیتی که آنها را روی تخت گذاشتند هیچ نقشی در ادامه خواب نداشت. یک جنبه دیگر آشکارا مهمتر بود. کورودا توضیح میدهد: «پارامتر کلیدی برای به زیر انداختن موفقیت آمیز نوزادان در خواب، مدت زمانی است که از به خواب رفتن آنها گذشته است. به گفته او، ریزش فقط باید پس از هشت دقیقه انجام شود.
13 دقیقه تا خواب
ترفند خواب مبتنی بر علمی بر اساس این مطالعه، روش علمی برای خواباندن نوزاد گریان و سپس خواباندن او بدون بیدار کردن مجدد، تنها سیزده دقیقه طول میکشد: پس از حمل کردن با حرکات ملایم به مدت پنج دقیقه و به خواب رفتن، نوزاد به هشت دقیقه دیگر نیاز دارد. در حالت نشسته ثابت نگه داشته شود سپس می توان آن را در رختخواب گذاشت و به خواب ادامه داد. اگرچه فقط نوزادان و مادران آنها برای این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، تیم تحقیقاتی فرض میکند که نتایج کار آنها میتواند به سایر مراقبان به ویژه پدران نیز منتقل شود.
حمل کردن موثرترین راهبرد برای آرام کردن نوزادان در حال گریه احتمالاً برای اکثر والدین تعجب آور نیست. اما بهویژه برای مادران و پدران بیتجربه، این یافتهها میتواند کمک بزرگی باشد و امیدواریم به جلوگیری از اعمال ناگهانی ناشی از استرس، مانند تکان دادن نوزادی که نمیتوان آرام شد، در آینده کمک کند. کومی کورودا همچنین بر اهمیت تحقیق در مورد چنین مشکلات روزمره تاکید می کند. او میگوید: «بسیاری از ما به طور شهودی پدر و مادر میشویم و به توصیههای دیگران بدون آزمایش روشهای علمی دقیق گوش میدهیم. با این حال، برای درک رفتار کودک به علم نیاز داریم، زیرا بسیار پیچیدهتر و متنوع تر از آن چیزی است که شما فکر میکنید.»